Contact / Bestuur / Geschiedenis

Maatschappelijke Zetel

Ikeda Belgische Bonsaiclub vzw
Lievevrouwestraat 45
2160 Wommelgem

Locatie bijeenkomsten

Zaal Familia
Adolf Mortelmansstraat 18
2160 Wommelgem

eens per maand op zondagnamiddag van 14u. tot 17 u.

Secretariaat

E-mail : gondads@gmail.com
gsm :     0494/43.26.77

Betalingen



                              REKENINGNUMMER :

BE58-9731-3845-2679


Bestuur

                                            
  Voorzitter  :                  Gonda De Smedt      
                                            0494/ 43.26.77
                                            gondads@gmail.com


Penningmeester :               Jacqueline Henne
                                             jacq.henne@skynet.be
Raadsleden :

                                                     Sus Vermeiren  
                                                                                  

    Secretaris :                        Ludo De Ravet           
                                           ludo.de.ravet@telenet.be

Geschiedenis Ikeda


Ter gelegenheid van ons 40 jarig bestaan neem ik graag een artikel over dat Sus heeft gebracht over de geschiedenis van de club ( naar aanleiding van ons 20 jarig bestaan) en hij heeft hiervoor een beroep gedaan op het verhaal van Marcel Caeyers en zijn echtgenote Martine Stroobants, medeoprichters van Ikeda vzw. En zoals toen zullen we het verhaal van Marcel en Martine cursief zetten. Aanvullende gegevens niet.

In 1971 kwam ik voor het eerst in contact met bonsai, dit in de winkel ‘Paint the City green’ in de Wijngaardstraat in Antwerpen.
Hier zag ik in werkelijkheid bonsai waar ik tevoren alleen over gelezen had. Blijkbaar was bonsai dus niet iets uit het duistere verleden maar was de bonsaikunst nog altijd actueel.
Gretig kocht ik mij een exemplaar (een Ulmus parvifolia Nirekeyaki Akinere) aan,aangepast aan mijn budget. De prijzen varieerden immers van ‘net haalbaar’ tot ‘droom maar verder’.
Na verloop van tijd werden de prijzen iets democratischer en kochten meer mensen een bonsai welke niet als curiosum een tijdje uitgestald werd maar waar ook geprobeerd werd deze boom in leven te houden en meer kennis op te bouwen over deze traditionele kunst.
Rond 1976 kwam ik in contact met Hiroshi Minami, een Japanner uit Nara, gehuwd met een Belgische die Ikebanalessen gaf. Martine volgde de Ikebanacursus en intussen kletsten Hiroshi en ik over bonsai. Hiroshi Minami begon toen uit Japan in te voeren en onze gesprekken gingen meer en meer over problemen die kopers van een boom achteraf ondervonden en de noodzaak om ‘lokaal’ een antwoord te geven op de vele vragen qua snoeien, verpotten, enz.
Om een antwoord te geven op al deze vragen, ervaringen uit te wisselen, te kletsen over bonsai in het algemeen en informatie te vergaren, werd uiteindelijk overeengekomen een bonsaiclub op te richten.
Vanaf het begin ontstonden goede contacten met Japanse specialisten en andere liefhebbers die al jarenlang ervaring hadden met bomen uit onze streken.
Omdat Minami zijn bomen invoerde uit de Japanse stad IKEDA en wegens de goede contacten met deze mensen werd gekozen voor de naam : IKEDA BELGISCHE BONSAI CLUB vzw.
Ikeda Belgische Bonsai Club vzw. Werd opgericht op 31 oktober 1980 en de statuten werden gepubliceerd in de vzw bijlagen van het Staatsblad van 23 april 1981.

Oprichters van Ikeda Belgische Bonsai Club vzw waren :
·         Hiroshi Minami : erevoorzitter
·         L. Van Gestel : (echtgenote Minami) penningmeester
·         Martine Stroobants: (mijn eega)  secretaris
·         Marcel Caeyers: (ikzelf) voorzitter
Met als doel de club bekendheid te geven hadden wij graag een bonsaitentoonstelling in de Zoo van Antwerpen georganiseerd. Na enkele onderhandelingsbeurten was de Zoo bereid zijn volle medewerking te verlenen, dit o.a. naar aanleiding van de samenwerking welke ontstond ivm. ‘Flora en Fauna’ in 1980, namelijk de Zen-tuin.
Motto van de Ikeda-tentoonstelling was : ‘Bonsai in volle bloei’, maar …
Het voorjaar 1981 werd uitzonderlijk zacht en toen dus de tentoonstelling op 18 april opende waren de meeste bonsai reeds uitgebloeid !
De tentoonstelling zelf situeerde zich op de trappen van het Zoo-museum. De informatiestand van Ikeda beperkte zich tot een tafeltje met twee stoelen.
Daar het weer volledig veranderde tijdens deze tentoonstelling ( tot en met 3 mei 1981 – dus volle 14 dagen !!!) bleek een noodzakelijke uitrusting om de stand te bemannen te bestaan uit extra sokken, warme onderkleding, dikke truien, een parka, liters koffie en thee (al dan niet met wat whisky erin), een enorme bereidheid tot bibberen en een geleende paraplu.
In mei 1981 werd ik gecontacteerd door Eddy Kyndt uit Brugge, die mij in contact bracht met Daniël Caerels, een tuinaanlegger die ook al jaren actief bezig was met bonsai.

In juni 1981 werd de eerste vergadering belegd in Brugge met o.a. Luc Dewaele, Eddy Kyndt, Daniël Caerels en anderen en kwam een autonome afdeling Brugge tot stand. Ook Bert Verachert (nog steeds lid van onze club), later voorzitter van de afdeling Geel was één van de eerste leden op wiens paraatheid altijd mocht gerekend worden.

Wie er nog vanaf de eerste momenten ook bij hoorde en nog steeds lid is (zelfs bestuurslid) is Liesbeth Reiling.
De eerste bijeenkomsten van Ikeda vonden plaats in de Keurverszaal van de Zoo en op één van deze vergaderingen kwam een specialist vanuit de stad IKEDA uit Japan om de leden van de club het snoeien bij te brengen en algemene bonsaiinformatie te verstrekken.
Vrij snel echter verhuisde Ikeda naar het boogschutterslokaal van de Kolveniersgilde op de Falconrui te Antwerpen.Omdat dit lokaal vrij klein was, was men toen bij Ikeda verplicht voor kandidaatleden een wachtlijst aan te leggen. De latere voorzitter van de club Sus Vermeiren heeft toen aardig moeten lobbyen om bij Ikeda binnen te geraken. Na een tijd werd er uitgekeken naar een ander lokaal en het werd pariochiaal centrum Scinda in de Van Dornestraat te Deurne. Daar moest Ikeda de tap aan de bar zelf verzorgen. De elektriciteitsvoorzieningen dateerden er van de jaren stilletjes en bij menige demo bij donker weer viel de stroom meer dan eens uit en moest men zich de eindfase van de demo maar inbeelden. Ook dit lokaal werd te klein en vanaf januari 1994 verhuisde Ikeda naar het Kasteel van Schoten waar wij in een prachtig kader en zonder stroompannes onze hobby kunnen beoefenen.
                 

Vorige tentoonstelling in Schoten :